Over safari's, een ossenkar en stroomuitval...

Hallo iedereen,

Zo, het is al lange tijd geleden dat ik voor het laatst een blog heb geschreven. In de tussentijd is er aardig wat gebeurd. Zoals ik in de vorige blog geschreven heb, zijn de projecten allemaal lekker begonnen. Het gaat allemaal z'n gangetje. Het lesgeven op donderdag vind ik erg leuk. Wat ik minder leuk vind is het lesgeven aan de werkloze groep vrouwen. Zij willen vooral veel weten of het beginnen van een eigen business en dat is niet helemaal mijn vakgebied. Maar we hebben nog altijd veel meer algemene kennis dan de mensen hier, dus we kunnen ze gelukkig wel lesgeven. 

Begin november zijn we op safari geweest in South Luangwa. Dit schijnt een van de mooiste wildparken van Afrika te zijn. Onze taxichauffeur had ons het nummer gegeven van een Nederlandse eigenaar van een bedrijfje dat safari's regelt. Die man vond het zo leuk dat er Nederlanders kwamen, dat we korting kregen van hem. Tijdens de safari hebben we veel verschillende dieren gezien: luipaarden, leeuwen, olifanten, impala's, giraffes, nijlpaarden, krokodillen, zebra's. Het is heel bijzonder dat je gewoon echt tot op 1 of 2 meter afstand van deze dieren kan komen. Ik heb dan ook veel foto's gemaakt. Helaas kan ik geen foto's uploaden bij deze blog, dus die houden jullie nog tegoed.

Het was voor ons wel weer even wennen om Nederlands te praten tegen iemand (buiten de groep om). Toch willen veel mensen hier ook wel Nederlands leren, dus sommige mensen zeggen nu 'doei' tegen ons, in plaats van 'bye'. Ze hebben wel veel moeite met het uitspreken van de 'g' en proberen ons heel vaak na te doen als we onderling even Nederlands praten. De mensen waarderen het ook echt als wij moeite doen om de lokale taal te spreken. Ik heb een woordenboekje gekocht van het Engels naar het Nyanja. Geloof me, het is heel ingewikkeld. Voor 1woord in het Engels heb je 5 woorden in het Nyanja. Toch vind ik het wel heel leuk om te leren, dus zo af en toe leer ik er wat bij.

Begin vorige week zijn we bij Wieke Biesheuvel geweest, in Katete. Zij woont al bijna 5 jaar in Zambia en schrijft columns voor de Libelle in Nederland. Haar man werkt in het ziekenhuis in Katete en we hebben daar een rondleiding gekregen. Wat opvalt is dat daar veel blanke artsen rondlopen. 

Wieke had voor ons geregeld dat we eind van de middag opgehaald zouden worden met een ossenkar (Ja echt, we moesten achterin een houten kar die getrokken werd door 2 ossen). We gingen naar een typisch Afrikaans dorpje, met hutjes van modder en rieten daken. Aangekomen in het dorpje kregen we een rondleiding waarbij we werden achtervolgd door een stuk of 50 kinderen, die ons allemaal wilden aanraken. 's Avonds had iemand een heerlijke maaltijd voor ons gekookt en daarna werden we met de ossenkar teruggebracht naar de lodge waar we zouden blijven slapen. Ik vond het heel leuk om eens rond te kijken in zo'n dorpje, maar je ziet zo verschrikkelijk veel armoede.. Maar ondanks dat zijn de mensen wel allemaal vriendelijk en blij. 

Verder zitten we al vanaf afgelopen vrijdag zonder stroom. We hebben dus een beetje problemen met de koelkast, het strijken van onze kleding, het opladen van onze telefoons etc. Ook is het hier vanaf 6 al aardedonker, dus lopen we vanaf 6 uur door het huis met een zaklamp. Het is wel echt back to basics nu. Je merkt nu pas hoe afhankelijk je eigenlijk bent van de elektriciteit. Gelukkig hebben wij dan nog wel water, omdat dat bij ons huisje geregeld is via een of ander solarsysteem. Het overgrote deel van de stad heeft echter ook geen water meer, dus het is een grote chaos in de supermarkten. Alle grote bedrijven draaien op generatoren, maar omdat het erg duur wordt, gaan ze allemaal eerder dicht. Je weet nu dus nooit of de winkel nog open is of niet. Het is altijd weer een verrassing hier. We zijn nu erg benieuwd wanneer de elektriciteit weer terug is, maar daar weet niemand een antwoord op te geven. Sommige mensen zeggen morgen en andere mensen zeggen dat de stroom zaterdag pas terugkomt. We gaan het zien. Tot die tijd is het even creatief zijn en behelpen. 

Groetjes,
Neline